‘Wanneer ik iemand een goed gevoel kan geven, word ik al blij’

Net onder de oppervlakte spelen er bij veel werknemers zaken waar werkgevers maar weinig van weten. Om die mensen – en uiteindelijk ook hun werkgevers – daarbij te helpen, treedt Lia Soepenberg op als coach. Ze gaat in gesprek, stelt de juiste vragen en laat haar gesprekspartner uiteindelijk zelf het antwoord vinden. “Het doel is natuurlijk dat iemand daardoor niet in het verzuim terechtkomt.”

Lia is sinds 2014 bij Fizie actief als casemanager en in die rol komt ze regelmatig in aanraking met werknemers die om uiteenlopende redenen niet gelukkig zijn in hun werk en/of op de verkeerde plek zitten. Om daar nóg beter bij te kunnen helpen besloot ze enkele jaren geleden om een opleiding tot coach te doen. “Ik vind het interessant om te zien hoe mensen in elkaar zitten. Waarom mensen dingen doen, bijvoorbeeld wat ze beweegt om zich op enig moment ziek te melden wanneer er geen sprake van ziekte is. Waarom blijf je in een organisatie werken waar je eigenlijk niet past? Over onder andere dat soort vragen gaat coaching.”


Uitdaging

Lia volgde een opleiding tot coach en bij Fizie werd het aanbod van coaching de laatste tijd verder geprofessionaliseerd en ‘in de markt’ gezet. “Het geeft mij iets meer uitdaging naast mijn werk als casemanager. Ook omdat het niet altijd makkelijk is. Onlangs had ik bijvoorbeeld een gesprek met iemand die helemaal niks zei. Welke vraag ik ook stelde en hoe ik dat ook deed, ik kreeg een kort antwoord. Maar diegene had wél een hulpvraag. Dat is dan wel een uitdaging. Maar ook al is het niet altijd makkelijk, ik haal hier wel het meeste voldoening uit. Wanneer ik iemand anders een goed gevoel kan geven, word ik al blij.”

Werknemers van klanten van Fizie kunnen om uiteenlopende redenen bij Lia aankloppen voor een of meerdere coachgesprekken. “Het kan bijvoorbeeld gaan om mensen die problemen hebben in de relationele sfeer of op de werkvloer tegen dingen aanlopen. Maar soms gaat het ook om de persoonlijkheid en bepaalde karaktereigenschappen die in de weg zitten. Ik vind het wel belangrijk dat er een relatie is met hoe iemand zelf in het werk staat en dat het werk erdoor beïnvloed wordt.”

Het is natuurlijk het mooiste wanneer ik met iemand het gesprek aanga, waardoor diegene uiteindelijk niet in verzuim terechtkomt. Dat is het doel.— Lia Soepenberg

Eigen keuze

De uitkomst van het coachingstraject ligt vanzelfsprekend niet vooraf vast. De ene keer kan Lia haar gesprekspartner helpen om beter met bepaalde dingen om te gaan, een andere keer is de conclusie dat diegene simpelweg niet op de juiste plek zit. “Ik probeer het altijd wel zo te sturen dat iemand zelf de keuze maakt. Anders lijkt het alsof ik de keuze voor mijn gesprekspartner gemaakt heb en zou diegene kunnen zeggen: ‘Lia zegt dat ik hier weg moet’. En het is natuurlijk het mooiste wanneer ik met iemand het gesprek aanga, waardoor diegene uiteindelijk niet in verzuim terechtkomt. Dat is het doel.”

Zowel in haar rol als coach als die van casemanager ziet Lia dat veel werkgevers nog te weinig weten over de mens achter de werknemer. “Ik denk dat er bij veel werknemers onder de oppervlakte heel veel speelt waar werkgevers weinig van weten. Maar wanneer iemand uitvalt heb je als werkgever maximaal 104 weken lang veel verantwoordelijkheden. Het loont dus om oprechte aandacht te geven aan werknemers en te weten wat er speelt. Dan kun je er immers iets mee doen. Dat kan bijvoorbeeld door het aanbieden van een coachingstraject. Meestal bestaat dat uit vijf of zes gesprekken. Natuurlijk kost dat geld, maar wanneer iemand in verzuim terechtkomt is het nog veel duurder.”

Lia geeft schuldenproblematiek als voorbeeld. “Wanneer je daar als werknemer niets over zegt, komt het bij de werkgever pas in beeld wanneer er beslag gelegd wordt op je loon. Dan zijn de problemen vaak al groot. Het zou mooi zijn als je daar eerder over durft te vertellen, zodat je werkgever je kan helpen.”

Gezellig

Vanzelfsprekend dient de werkgever daar dan wel een veilige omgeving voor te creëren, waarin werknemers over hun problemen durven te vertellen. “Vertrouwen krijg je door in gesprek te gaan en de mogelijkheid voor open communicatie, zonder oordeel te bieden. Bij veel bedrijven is het ‘lekker gezellig’, maar vinden ze het lastig om in gesprekken echt de diepte in te gaan. Daarin valt dus nog veel winst te behalen.”

Bij haar werkgever Fizie ervaart Lia zelf hoe belangrijk en prettig het is om vertrouwen én vrijheid te krijgen. “Maar ook de onderlinge belangstelling tussen collega’s vind ik heel prettig. Ik vind mijn werk leuk, maar mijn collega’s zijn eigenlijk het belangrijkst voor mijn werkplezier. Zolang ik me kan ontwikkelen zit ik hier zeker op mijn plek.”